dit is de allereerste keer...

Dit is 'm dan, mijn eerste stoffige bijdrage aan de nog stoffiger blog...
Zonder veel woorden maar met veel 'prentjes'...
Wat ik zoal deed deze zomer? Mijn dochter in 't nieuw steken natuurlijk!
Nu nog die 'door iedereen gewilde rok' deftig ineensteken zodat moeder ook eens fatsoenlijk voor de dag kan komen...

Groet,
Stoffige Sien

Dé rok die iedereen past!

Je las er al eerder over op de blog (hier, en in zo goed als elke post van de laatste weken): ik heb een rok die nogal populair blijkt te zijn.

Velen pasten hem ... en hij zit gewoon perfect! Meestal zelfs zonder het patroon te moeten aanpassen. En hij camoufleert werkelijk alles: geen taille, buikje, billen, ... gewoon een wonderrok.

Hoe kwam deze rok tot leven? U kon er hier al over lezen.
De schone deerne links wist me te overtuigen dat dit een fantastische rok is. Ja, nu en dan moet je gewoon door het plaatje kunnen kijken, maar dat weten jullie natuurlijk al lang.

Ik maakte de rok, maar ... de heuplijn van de rok sloot niet goed aan bij mijn perfecte heup. Een lieve, edoch zeer vastberaden collega wist mij te overtuigen: "die rits moet eruit, Nele, als het niet goed is, draag je de rok toch niet." Zelden een beter advies gekregen.

Gelukkig paste ik meteen het patroon aan. Intussen is dat aangepaste patroon al duchtig overgenomen en zag ik alreeds een eerste exemplaar verschijnen bij Odille! Ik plak hier meteen haar foto bij.

Ik verzamel hier graag meer foto's van de rok!


En dan begrijp ik dat het niet zo lief is om enkel een patroon te verspreiden zonder werkbeschrijving, dus bij deze maak ik dit goed.

naailesje: Dé Rok Die Iedereen Past

Benodigdheden

 

 Mijn stofadvies
Stevigere rokstoffen zorgen voor een zwieriger exemplaar.

Knippen

Uitleg
Je knipt de rok schuin van draad, de stof ligt dus niet dubbel.
Volle lijn: je legt het patroon gewoon op je stof.
Stippellijn: je legt het patroon omgekeerd op de stof.
Grijs ingekleurd: deze delen moet je verstevigen met vlieseline.

Variant
Je kunt opteren om geen onderrok te maken.

Tip

In plaats van je patroonpapier op je stof te spelden,
kan je er gewoon stenen opleggen.
Sfeervol én handig! 

Bedankt voor de tip, Dominique!

Naaien

Eigenlijk moet je gewoon een rok maken, maar door de schuine panden moet je toch wel nu en dan opletten. In noteer dit telkens in het rood.

De rok

• Onderpand aan bovenpand stikken, eventueel paspel ertussen, doorstikken.
  Let op met de schuine naad: voorkant en achterkant moeten elkaars spiegelbeeld zijn.
• Rok even spelden en aandoen.
  Maten aanpassen indien nodig, vooral de heuplijn moet perfect je heuplijn volgen.
• Brede kant van de schuine boord: deze kant werken we eerst af.
  Hier moet je opletten dat de naden mooi samenvallen.
  Rits inzetten + zijkant afwerken, volgorde afhankelijk van de gekozen rits. 

Ok, so far, so good. Maar het moeilijke aan een rok is nu net hoe de onderrok of het beleg deftig kan vastgemaakt worden aan de rok zelf, zonder te moeten foefelen. Ikzelf foefel nog eigenlijk altijd wat... 

Vervolgmogelijkheid 1: volg de anderen

Handig, je kunt gewoon deze uitleg stap voor stap verder volgen vanaf stap 3. 
Lees best eerst eens de commentaren onderaan.

Vervolgmogelijkheid 2: zo pakte ik het aan

• Rok binnenstebuiten aandoen – perfect op je maat spelden – andere zijkant dichtstikken.
  Ook hier opletten dat de naden mooi samenvallen.

De onderrok

• De twee belegdelen aan de voering stikken.
  Let op: denk goed na: wat is voorkant, wat is achterkant?
  De rok die je nu maakt moet binnenstebuiten in de rok passen die je net maakte.
  Dus de schuine lijn moet omgekeerd lopen als je ze goed naast elkaar legt.
  Hier ging ik de mist in bij de eerste versie, geen kat die het ziet, maar toch.
• Zijkanten vasstikken, gat laten voor de rits.

Alles aan elkaar

• Twee rokken met de goede kanten op elkaar in elkaar steken.
  Bovenrand afwerken, rits afwerken (dat is bij mij altijd denken en prutsen en een boekje erbij nemen hoe dat moet). Dikwijls doe ik gewoon een stukje met de hand.
  Typisch mij: ik weet gewoon niet meer hoe ik het deed, dus je moet in deze fase toch alle opmerkingen op deze link lezen, hehe, wat een hulp krijg je toch van mij).
• Zoom bovenrok afwerken.
  TIP: ik kies hier voor een biais (met de voering in de zelfde kleur).
• Zoom onderrok (-1,5 cm) afwerken (ik koos voor een fijne zoom, iets rolzoomachtig).

Lieve groetjes!

Nele

Geheime gave - kernactiviteiten van een naaiavond - ideaal rokje

Gisteren schoon volk in de naaikamer. En kijk eens wat een schone machines op een rijtje!

Iedereen was verlekkerd op de prachtige bloemen van de eerste machine in de rij en genoot van het zachte, regelmatige, bijna niet te stoppen geronk van de laatste. Aan die laatste machine zat namelijk Magdalein ... die een geheime gave heeft.

(Ik lees even uw gedachten.)

• Wàt, een geheime gave ?!?
• Ja, hoor, zet u schrap: ze is echt wel productief tijdens een naaiavond. Ze komt toe met een plan, installeert zich, begint eraan, doet verder en gaat naar huis met een stuk dat aardig opgeschoten is. 
• Wat is daar nu moeilijk aan?
• Sja ... ervaring leert ons /  ook wel eens anderen / ... dan dit niet zo simpel is als het lijkt. 

En dit had Magdalein speciaal meegebracht, zodat ik er een foto van kan trekken om aan u te tonen: mooi he! Ze maakte dit vorige week.

Voor de rest vat ik samen (ik vergeet waarschijnlijk de helft): Odille knipte een rokje, Nele knipte een minikleedje, Sien haakte en nam samen met Sophie namen een patroon over van een rokje. Lynn sprong op de valreep nog binnen (hoera!) en toonde iets heel mooi, daarover schrijft ze zelf wel eens een blogje.

Wat we dan eigenlijk vooral deden?
Ten eerste: gigantisch veel ideeën en inspiratie en tips uitwisselen en ...
ten tweede: kletsen over dingen des levens.
Laat ik deze dan meteen uitroepen tot de twee kernactiviteiten van een naaiavond.

--

Ok, meer nu over dat rokje.

Ik heb een rokje. Aangezien ik er nogal trots op ben en er precies wel schoon mee sta, draag ik dat geregeld en durf ik er wel eens mee stoefen op een naaiavond...
Gevolg: velen pasten het ook en wonder o wonder: het gaat bijna rond ieders lijf én blijkt dan nog eens hèt ideale rokje te zijn om ieders lijf te flatteren (buik, billen, heupen, te groot, te klein, laat maar komen)!

Het rokje waarmee iedereen aan de slag ging, is dan ook telkens op hetzelfde model gebaseerd en komt uit een (oud) tijdschrift uit de bib van de naaiclub. Ik toon nog eens een foto van mijn exemplaar. Dit is voorlopig het enige bestaande exemplaar, ik ben benieuwd wie eerst klaar is.

Het voorpand is schuin, wat het wel wat speciaal maakt. Je ziet dat bijna niet op de foto. Ik ben momenteel bezig met een versie met paspel om dat element te accentueren.

Groetjes,

Nele

Go Marlies, go!

Marlies kwam vorige week naar de clubactiviteit en gisteren kreeg ik een mail vol foto's. Marlies naait nog maar een maand en kijk eens wat ze al gemaakt heeft!

Ik knip en plak uit de mail voor een persoonlijk verslag van Marlies herself!

Gemoderniseerde buggy van appeltjesstof. 

Eerst saai blauw, dan hippe appeltjes!

Kroon voor Rosalie haar eerste verjaardag 

met vanbuiten de stipjes gekocht op de stoffenavond 

en vanbinnen de ruitjes van in de Sleepstraat in Gent.

En het pamperzakje...

Aan de buitenkant een kapotgeknipte shoppingbag gekocht in de Blokker 

en vanbinnen een kapotgesneden handdoek uit de Zeeman. 

Een mens moet zich behelpen he als je nog geen voorraad stof hebt.

En vandaag maakte ik 'hup holland hup: een 'Market skirt' voor Nore 

met de stofjes die ik ook vorige week kocht op de home sale.

Ze heeft het nog niet gepast, ik denk dat de elastiek nog wat te wijd is, 

maar dat kan nog aangepast worden ofcourse. 

En de zakjes daar waag ik me nog niet aan.

 Voila, en nu ligt het even stil, want we vertrekken bijna op reis!

Blijkbaar zijn al veer stofjes van vorige week verwerkt, leuk! En dat pamperzakje is wel zeer populair deze dagen, amai. Dat moet ik onthouden als er nog eens een kraamcadeau nodig is.

Mooie reis Marlies, geniet ervan! Bedankt om de foto's door te geven.

Hoe het begon ...

Ik ben benieuwd naar hoe het naaien bij jullie begon! Ik start alvast met mijn verhaal.

Ik leerde mezelf stikken op de machine van oma. Ik vermoed dat dit in mijn studententijd was, dus zo'n tien jaar geleden (misschien kan ik met mama Greet vinden wanneer de interesse echt ontstaan is). Eén van de eerste grote projecten was een rugzak, ik heb daar enkele weken aan gewerkt en heb alles zelf bedacht. Ik was zeer blij met het resultaat. De rugzak heb ik gebruikt tot hij versleten was (aangezien ik geen bewaarder ben, heb ik hem niet meer. Toen maakte ik een nieuwe. Die is nog steeds niet versleten, maar de rits wel...
Ik maakte eens op enkele weken tijd meer dan 60 kaboutermutsen in fleece voor de scouts. Ik maakte waarschijnlijk ook nog andere dingen, maar ik ben ze vergeten.

Iemand raadde me aan om mijn eerste echte loon tot de laatste euro op te souperen. Schitterend idee, hé? Met de helft van mijn loon kocht ik een stikmachine. Die aankoop liet echter niet veel ruimte over voor andere foliekes, maar ik heb toch alles, maar dan ook alles uitgegeven. Dit heb ik stiekem de maanden erna ook gedaan (niet tot de laatste euro, hoor), maar na een tijdje stabiliseert dit gedrag zich wel. Ik kan het iedereen aanraden!

Mijn vriendinnen vonden dat ik dan maar eens aan kleren moest beginnen, maar ik durfde niet. Bij een rugzak is een centimeter meer of minder geen ramp, maar bij kleren is dat toch nog iets anders, hoor. Voor mijn verjaardag in 2006 kreeg ik een naaiboekje of twee en een stapel stof, helemaal uit China laten overkomen (een vriendin woonde daar toen). Goedkoop, dus dat moest de drempel toch lager maken, niet?

Het hielp een heel klein beetje... maar verder dan slaapkleedjes kwam ik toen niet. Kleren pimpen, dat wel. Ik maakte vooral cadeautjes voor anderen, ik vermoed dat ik zo een alibi had om iets te maken?

Toen was ik een beetje moe en lag het naaien een tijdje stil. Maar plotsklaps was het er weer: naaien én breien deze keer.

De noodzaak bracht mij exact een jaar geleden bij de volgende stap: kleren maken. Ik wou een kleedje. Geen enkel kleedje uit de winkel doorstond de strenge selectie van mijn liefje en mezelf. Ik had al eens een ideaal kleedje gekocht, maar dat was zwart. Ik wou een kleurtje. Collega Magdalein bood aan om me op weg te zetten. Ik kocht een patroon bij Samira en kreeg meteen tips om het patroon aan te passen naar het voorbeeldkleedje. Ik koos een stofje uit mijn stoffenkast en nodigde Magdalein uit om hier samen werk van te maken. Een dag werken we er samen aan, ik werkte hier daarna nog twee avonden aan.

Het kleedje is op mijn lijf gemaakt (de paspop is wat te mager) en is -in alle bescheidenheid- één van mijn pronkstukken!

Op die gezellige dag met Magdalein is eigenlijk al het idee beginnen groeien om ooit eens een naaiclubje op te starten. In de herfst nodigde ik enkele vriendinnen en collega's uit en na enkele maanden startte deze blog. Intussen ziet de naaikamer er zo uit, maar hij zag er ook al eens zo en zo uit.

En hoe is het nu met dat mooie Burdaboekje en die stofjes van mijn vriendinnen vergaan?

Ik maakte hieruit in maart dit rokje uit een stofje vanuit China. Zo is hun cadeau uiteindelijk veranderd in een heel leuk rokje (een tweede is intussen in de maak)!
Het rokje heeft een schuine lijn in het buikstuk, maar dat kan je nu niet goed zien. In de volgende versie probeer ik paspel uit, dus dan zal het wel opvallen!

Nog een weetje: ik hou een boekje bij met notities bij mijn maaksels. Het boekje heb ik overtrokken met een leuk bloemenstofje.

Hier zie je het blad met uitleg voor mezelf bij de rok en een pyamabroek voor mijn liefje.



Zo, dat was mijn verhaal. Ik ben nu eigenlijk echt wel razend benieuwd naar het verhaal van jullie! Dus maak ik er gewoon een stokje van! Ik geef het meteen door aan Little Miss Pineapple - Kamiel en Odille - Eloleo.


Hoe werkt dit stokje?

1. Schrijf een blogje over de start en loopbaan van jouw passie.
Je kunt het hebben over:
je eerste creatie - jouw (stik)machine(s) - enkele mijlpalen - jouw 'meesters' - je topstuk - je werkplekje - weetjes - tips - ...

2. Knip en plak dit stukje tekst met de afbeelding in jouw blogje.

3. Geef het stokje door aan drie of meer gepassioneerde mensen (laat een berichtje achter op hun blog).

4. Laat je bij het eerste berichtje over hoe het begon (http://naaiclub.blogspot.com/2010/07/hoe-het-begon.html) een wederwoordje achter met een link naar jouw verhaal?

Ik zie ik zie wat jij niet ziet

Aanschouwt, juffertjes, een foto van de naaikamer.

En dan spelen we nu het spelletje: ik zie ik zie wat jij niet ziet... hoeveel punten haal jij? En tel ook maar even voor jezelf wat je al live gezien hebt, want er zijn enkele nieuwe dingen bij.  
BLOGTIP: als je op een foto klikt, zie je hem groter.

1. een stikmachine 
2. een naaieiland
3. een rek vol doosjes met naaispulletjes 
4. een paarse gebreide sjaal (handmade) waarvan ik de maat nam voor een nieuwe sjaal (die ik vandaag aanhad om naar de terugtocht te gaan kijken, maar ... de zon scheen, wat jammer nou, de sjaal heeft er vanuit mijn sjakosj niets van gezien) - zie foto
5. een nieuw, permanent lid voor de naaiclub - dank aan Sophie voor de tip
6. mijn rood kleedje rond het ranke lijf van het verse juffertje (als ze met haar wespentaille ambities heeft om mijn paspop te worden, zal ze toch wat meer havermout moeten eten, of zal ik 7 x per week naar de Pilates moeten gaan ... not!)
7. gigantisch goede verlichting (x5) boven alle naaitafels (selfmade x 4)
8. mijn speldekussen-egel (volgens Maud is het een muis)
9. de zak die diende als voorbeeld voor de logeertas
10. mini-strijkplank die staat te wachten om overtrokken te worden (voor de 3e verjaardag van Maud i.p.v. de 2e...)