Ik moet eerlijk bekennen dat de bovenstaande roducties allen dateren van de voorbije herfst.
"Pieken-jurkje" van een Burda-patroontje dat zowel in de zomer- als in de wintercatalogus zit.
Om het hier wat draaiend te houden bericht ik vandaag over een klein aanpassingswerkje. Eind juni vatte ik met haar een slaapzakprojectje aan. Haar project werd heel snel en mooi afgerond. Het mijne daarentegen moest nog wat aangepast worden. Dat komt ervan, van te willen naaien zonder handleiding. Ik had het er hier al over.
Het betreft meerbepaald de schouderbreedte die – hoewel het woord wel zegt dat schouders inderdaad breed zijn – toch een drietal cm langs elke kant dienden verkleind te worden. De omvang van het kind in spe laat zich nog raden, dus we mogen er niet zomaar van uit gaan dat het er met zekerheid zoals de moeder zal uitzien. (Ja, aan mij is al diverse keren gevraagd of ik aan competitiezwemmen doe. Antwoord: Neen, ik heb gewoon zo'n schouders). Soit.
Dus voila, hier de voor en na. Ik hoor u denken: te grote armsgaten? In dat geval zal ik met een paar vlotte handsteken de zaak wat verkleinen om later weer open te maken indien er flink gegroeid wordt.
Het zaakje was snel afgerond en dit in tegenstelling tot de eerste poging. De opening was groter, dus zag ik nu ineens het nut in van zo'n machine arm, (of hoe heet dat?) dat draaide in ieder geval zeer vlot en was warempel zelfs bevredigend.
Bij de eerste poging werd het armsgat op een bepaald moment dichtgenaaid, verscheen de biais vooraan onafgewerkt en andere (momenteel verdrongen) catastrofes. Conclusie: een mens leert al wat vlotter naaien op een slordige maand tijd.
Verder nog wat andere, kleinere zaken:
Een aangevraagde slab voor een vriendin (voor-en achterzijde). Functioneel (naar't schijnt) want de sluiting (?) zit aan de zijkant. Gebruikte stof: handdoek (= mondafveegdoek) en geplastificeerde Ikea-stof (= anti-doorlekdoek).
Een hoes voor ... wenselijk: een fototoestel, maar momenteel ziet het ernaar uit dat het enkel voor een gsm kan dienen. Ik volgde deze handleiding, maar er ging iets mis met de berekeningen. Het is een verjaardagsgeschenk voor de zus, dus ik kan niet testen of het toestel erin past. Wat wel oké is: het ding is gevoerd én waterdicht.
En tenslotte een (dit keer: symmetrisch) pamperzakje voor de kersverse zoon van een vriendin. De kleuren zijn gekozen op basis van de geboortekaart. Ik ga ervan uit dat de moeder dit dan mooi zal vinden.
That's all for now ... en dan had ik nu graag wat rokken gezien ...
Het doel van de dag: babysloffen en wel omkeerbare. De (zeer duidelijke en uitgebreide) handleiding vond ik hier.
We beginnen met twee kussenslopen van de Wibra voor elk 0,50 eurocent 't stuk. Daar mag een mens al eens mee bronselen. Aangezien ik er nu slechts één vierde - ik ben slecht met cijfers, laat het ons houden op 'zeer weinig' - van gebruikt heb, kan er nog wat mee geëxperimenteerd worden in de toekomst.
Ondanks het vermoeden dat die elastiek mij wel eens problemen kon bezorgen, bleek niets minder waar: dit is een zeer eenvoudig en zeker haalbaar project. Ware het niet dat het toch moeilijk is om twee dezelfde sloffen te produceren. Ziehier één normaal uitziend slofje (hetgeen ik als tweede maakte) en één vernepelingske.
Aangezien ik het toch maar triestig vond, probeerde ik een derde slofje. Resultaat: DRIE verschillende slofjes en werkelijk géén benul hoe ik die er toch helemaal hetzelfde kan laten uitzien. De zin in vier verschillende slofjes was klein, dus hou ik het voorlopig op drie. Tips om slofjes er hetzelfde te laten uitzien zijn altijd welkom. Ik hoop stiekem dat het verschil met voeten erin helemaal niet meer opvalt.
p.s. Er moet hier ook nog wat geoefend worden op de onzichtbare hechtsteek. Ik volgde een duidelijke handleiding en deed het echt al beter in't verleden, maar vandaag wou het niet lukken (te ongeduldig?) . Laten we blij zijn dat de slofjes omkeerbaar zijn, aan de andere kant was slipstichten niet nodig en ziet het er onberispelijk uit!
