Een logeertas voor Maud

En jawel, eindelijk, klaar. De logeertas waar ik al over sprak is dus voor Maud.

Weken aan gewerkt (ook wel een week stilgelegen omdat mijn ritssysteem twee centimeter te breed bleek toen het boeltje er al half ingestikt was en ik dus gewoon even geen zin meer had - een naaidipje noemen ze dat).
Eerlijk, een tweede dergelijk project zie ik even niet meer zitten, maar ik ben wel echt tevreden met het resultaat. En mijn zus al evenzeer!

Het appelmeisje Maud heeft er trouwens zélf aan meegewerkt: speldjes eruit halen, zich tot bloedens toe (één drupje) prikken door op mijn schoot te zitten terwijl ik stik, energie in de kamer dansen (Lady Lynn) terwijl ik stik, draadjes knippen (niet aan de zak, hoor, gewoon losse draadjes) terwijl ik stik ... dit lukte zolang ik de basisregel niet overtrad: volg het ritme van de jongste, als ze even opgaat in iets, profiteer ervan en stik vijf minuten en wees blij met wat je deed. Gelukkig ben ik zelf geen mama, anders zou de tas er nooit gekomen zijn. Maar met de tas geef ik wel (niet geheel onbedoeld) een hint dat er nog meer logeerpartijtjes mogen volgen.

En hoe heb ik de tas gemaakt? Een leuke logeertas diende als model, mijn ruimtelijk inzicht diende als basis voor het ontwerp en patroon, gigantisch veel uren vlieseline strijken poogden de stof steviger te maken (is het wel normaal dat je zo lang op één stukje vlieseline moet strijken voordat het kleeft), nog eens uren strijken maar met een betere vlieseline zorgden voor een steviger resultaat ... Natuurlijk ook stikken, stikken, stikken, hoofd erbij houden voor welk kleur en welke draad waar ... oeps, de bolletjesstof is niet exact overal een meter afgeknipt (die winkelmadam heeft gesjoemeld), andere voering dan maar ... nog eens oeps: geen stof voorzien voor de hengsels, oef, nog net twee restjes groot genoeg ...

Ik heb niet de ambitie om er een echte tutorial over te schrijven, maar twee details wil ik wel prijsgeven.

• De rits is er gewoon achteraf opgenaaid. Ik stikte de rits vast aan twee verstevigde lappen stof. Ik werkte de rits aan de twee kanten af met een dun geruit lint (dit lint komt in een bredere versie terug aan de voorkant). De lappen zijn op de bovenkant van de zak vastgemaakt als de zak al in elkaar zat. Aangezien de rits deelbaar is, was ook dat op zich niet moeilijk, maar de stof is dan wel dik. TIP: vergeet niet om de breedte van de rits af te trekken van de twee lappen (voor de aandachtige lezer: dit was dus mijn foutje).
• De appelzakjes opzij geven wel een leuke afwerking, vind ik - en waren op zich niet zoveel werk. Dubbel knippen, binnenstebuiten vast stikken, inknippen, omdraaien, doorstikken, vast stikken (bovenaan natuurlijk open). De blaadjes zijn geappliceerd met een rekkertje onderaan, dat over het knoopje op de zak past.